قرآن و حج

در سرزمین وحى، خود را در برابر آینه قرآن قرار دهیم و زشتى و زیبایى خود را بنگریم که استناد به

قرآن دقیق‏تر، سریع‏تر، مؤثّرتر و مورد اتفاق همه مسلمانان مى‏باشد.

 قرآن مى‏فرماید: «انّ الصلوة تنهى عن الفحشاء و المنکر»(1) ولى نماز ما، نه خود و نه جامعه ما را

از فحشا و منکر باز نداشت. مشکل چیست؟

 در مکه، سنگ‏ها مرمر، آب زمزم، قبله بدون انحراف، جمعیت میلیونى، زیر پا نفت، قرائت امام

جماعت عالى است، پس چرا این نماز جلو بزرگ‏ترین منکرات را که تجاوز دشمنان به کشورهاى

اسلامى و قتل عام مسلمانان است نمى‏گیرد.

 مشکل در این است که به شرایط و امورى که بازدارنده انسان‏ها از فساد و منکر است توجّه

نمى‏شود.

 قرآن از ما خواست به هنگام نماز روى خود را از بیت‏المقدس به سمت مسجد الحرام بگردانیم تا

یهودیان بر ما منّتى نداشته باشند. «لئلا یکون للناس علیکم حجّة»(2) ولى امروز ما با دست خود،

خود را وابسته مى‏کنیم تا بر ما حجّت داشته باشند.

 قرآن فرمود: «لَن یجعل الله للکافرین على المؤمنین سبیلا»(3) و امروز کفار بر ما همه نوع

سلطه‏اى دارند.

 قرآن فرمود: «لا تؤتوا السفهاء اموالکم»(4) و امروز سرمایه کشورهاى اسلامى به دست چه

کسانى است؟

 قرآن مى‏فرماید: «لا تَظلمون و لا تُظلمون»(5) و در جامعه ما گروهى ظالم و گروهى مظلوم و بعضى

نسبت به زیردستان ظالم و نسبت به ابرقدرت‏ها مظلوم هستند.
...