خدا

گفته بودی که مرا سخت دعا کن  باشد

روی رنجور مرا رو به خدا کن   باشد

گفته بودی که من از روی خدا شرم کنم

جای من پیش خداوند حیا کن    باشد

گفته بودی که بگویم به خداوند رحیم

حاجت ما زعطای خود روا کن   باشد

در نمازم که خم ابروی او با یاد است

گفته بودی که نماز خود قضا کن   باشد

بر سر راه نشستی و به من هم گفتی

که نگاهی ز ترحم به گدا کن   باشد

ای رقیم از خودی و  ریب و ریایت بگذر

گاهگاهی روی خود را به خدا کن ...   باشد

منبع :takrim.blogfa.com