کانون قرآن و عترت
امور فرهنگی دانشگاه پیام نور مرکز الیگودرزکانون قرآن و عترت
امور فرهنگی دانشگاه پیام نور مرکز الیگودرزامامت به عنوان اصل دین
امامت به عنوان اصل دین
امامت در لغت به معناى پیشوایى و رهبرى است و هر کسى که متصدى رهبرى گروهى شود
((امام)) نامیده مى شود خواه در راه حق باشد یا در راه باطل. چنانکه در قرآن کریم, واژه ((ائمه
الکفر)) درباره سران کفار بکار رفته است, و کسى که نماز گزاران به او اقتدا مى کنند ((امام
جماعت)) نامیده مى شود. اما در اصطلاح علم کلام, امامت عبارت است از: ((ریاست همگانى و
فراگیر بر جامعه اسلامى در همه امور دینى و دنیوى)). و ذکر کلمه ((دنیوى)) براى تاکید بر وسعت
قلمرو امامت است, و گرنه تدبیر امور دنیوى جامعه اسلامى, جزیى از دین اسلام است . از دیدگاه
شیعه, چنین ریاستى هنگامى مشروع خواهد بود که از طرف خداى متعال باشد, و کسى که
اصالهً (و نه به عنوان نیابت) داراى چنین مقامى باشد معصوم از خطا در بیان احکام و معارف
اسلامى و یز مصون از گناهان خواهد بود. و در واقع, امام معصوم همه منصب هاى پیامبر اکرم (ص)
بجز نبوت و رسالت را دارد و هم سخنان او در تبیین حقایق و قوانین و معارف اسلام, حجت است و
هم فرمانهاى وى در امور مختلف حکومتى, واجب الاطاعه مى باشد. بدین ترتیب, اختلاف شیعه و
سنى در موضوع امامت, در سه مساله ظاهر مى شود:نخست آنکه امام باید از طرف خداى
متعال, نصب شود. دوم آنکه باید داراى علم خدادادى و مصون از خطا باشد. سوم آنکه باید معصوم
از گناه باشد. البته معصوم بودن, مساوى با امامت نیست زیرا باعتقاد شیعه حضرت فاطمه زهرا
سلام الله علیها هم معصوم بودند هر چند مقام امامت را نداشتند, چنانکه حضرت مریم سلام الله
علیها نیز داراى مقام عصمت بوده اند و....
ادامه مطلب ...
عترت پیامبر
علی علیه السلام نقل می کند که مردی نزد پیامبر آمد و گفت:« ای رسول خدا، از مردم چه کسانی نزد تو از همه محبوب ترند؟»پیامبر در حالی که به من اشاره می‌کرد، فرمود:« او و دو فرزندش، حسن و حسین ، و مادرشان، فاطمه . آنان از من‌اند و من از آنها، و همانند این دو انگشت در کنار من هستند.» آن‌گاه دو انگشت خود را به هم چسباند.
جابر بن عبدالله انصاری نقل می کند که رسول خدا فرمود:«فرزندان فاطمه عترت من‌اند و از طینت من آفریده شده اند. وای بر کسانی که فضل و برتری آنان را تکذیب کنند. کسی که با آنان دشمنی بورزد، خدا با او دشمن است.»
امام صادق علیه السلام از پیامبر خدا نقل فرمود که:«کسی که می‌خواهد همانند من زندگی کند و بمیرد و به بهشت پروردگارم - همان بهشتی که پروردگارم با دست خود آن را نشانده است- داخل شود، باید ولایت و محبت علی بن ابی طالب و دوستی با دوستانش را پذیرا باشد، با دشمنانش دشمنی کند و تسلیم جانشینان من باشد. آنان عترت من و از گوشت و خون من اند.»
منابع:
بحار الانوار، ج 36، ص 247، حدیث 61- بصائر الدرجات، ص 14 و 15.
بحار الانوار، ج 37، ص 44، حدیث 21- امالی شیخ، ص 218.
بحار الانوار، ج 30، ص 61.
بحار الانوار، ج 23، ص 105، حدیث 2- بشارت المصطفی، ص 4 و 48. و ناسخ، ج 1،ص 50.